Καληνύχτες μες στα ηχηρά παλάτια των σφενδαμιών,
πάμπλουτοι από αγκάθια και νερόλακκους κάμποι
κάποτε εχθροί του φιλάσθενου παιδιού
χλωμοί μες στην οικειότητα της καρδιάς του,
σκηνές με υλοτομημένα πεύκα και σπαραγμένες σκιές
μακρύτερα απ' τη μνήμη
με τα μαρμαρωμένα πρόσωπα και τις έκθαμβες
αμαρτίες,
καληνύχτες και καλησπερίσματα
στην στρωμνήν των βουνών
όπου ακυρώθηκαν τα αίματα
όπου κατακρημνίσθηκαν οι βοσκοπούλες
όπου ξαναπερπάτησαν
οι δριμείς ξυλοκόποι των κατάψυχρων νερών.
Στο δρόμο της χώρας, Ίκαρος 1994.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου