Το βράδυ που το ξύλινο άλογο
μπήκε στην Τροία
η Ελένη λεν πως το γυρόφερνε
μιμούνταν τις φωνές των γυναικών τους
την Πηνελόπη την Κλυταιμνήστρα
κι άναβε μέσα τους τον πόθο
όμως σιωπούσαν όλοι τους
κι ας ήταν που κι η σελήνη τρύπωνε
από τις χαραμάδες
φωτιά κατέτρωγε τα σπλάχνα τους
τον δούρειο ίππο της καρδιάς τους
κι ίσως τους πρόδιδε ο καπνός
αν δεν μουσκεύανε το ξύλο
με τα δάκρυά τους
αθόρυβα έσταζαν σταγόνες
τρυπώντας την κοιλιά του αλόγου
μέχρι που θ' άνοιγε
να ξεχυθεί ο χείμαρρος
των σπαθιών
και να πνιγεί η Τροία
μέσα στο ίδιο της το αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου