Ο άνεμος πάνω στο κάστρο ξεφύλλιζε το ποίημα
δακτυλικό εξάμετρο φυσούσε από παντού
κουρέλια στίχων ντύναν το κορμί της
κι η σκόνη άσπριζε την κόμη της
«Τι θέλει το τσουλάκι πάνω στα τείχη;
Τόσα κορμιά ξεψύχησαν στα πόδια της
σκαλιά τα έκανε στους ουρανούς να φτάσει
σφαλίσαμε τα μάτια των παιδιών μας
για τα μάτια της
δεν της αρκεί;
Να την γκρεμίσουμε απ’ τα τείχη
ν’ απαλλαγούμε απ’ την πέτρινη καρδιά της ! »
Έτσι μιλούσαν σαν τους τζίτζικες
οι γέροντες της Τροίας
προσμένοντας εκείνη τη ριπή του ανέμου
που θα την έφερνε γυμνή
στα ροζιασμένα χέρια τους.
(2015)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου