Παιδούλα σκιά
Μικροκαμωμένη και ωχρή
με πλησίασε
η παιδούλα σκιά μου-
ξεσκαλώσαμε τα ρετάλια
των χρόνων
από τα μάτια των βάτων.
με πλησίασε
η παιδούλα σκιά μου-
ξεσκαλώσαμε τα ρετάλια
των χρόνων
από τα μάτια των βάτων.
Φάνηκε το παλιό σπίτι.
Στο δωμάτιο με το χαμηλό φωτάκι
κοιμόνταν τ’ αδέρφια μου κι εγώ
στο άλλο οι γονείς.
Στο δωμάτιο με το χαμηλό φωτάκι
κοιμόνταν τ’ αδέρφια μου κι εγώ
στο άλλο οι γονείς.
Πώς θέλησα τα πρόσωπά μας να χαϊδέψω
και του σπιτιού τους τοίχους
να τρέξω στην αυλή κάτω απ’ το πάτωμα
και του σπιτιού τους τοίχους
να τρέξω στην αυλή κάτω απ’ το πάτωμα
μα το τριζόνι βύθιζε το νύχι του
στην κοιλιά της άδειας νύχτας.
στην κοιλιά της άδειας νύχτας.
Ρωξάνη Νικολάου (Κολόσσι Λεμεσού)
Πηγή: Ψαλιδιστής, 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου