Θωμάς Γκόρπας - Ημιονηγοί

Ξάπλωσαν στο χορτάρι αγκαλιά με τα μουλάρια τους οι ημιονηγοί
κλείσαν τα μάτια για να ονειρευτούν κορίτσια αχ ματιές και φώτα
βλέπουν πως ξεκινούν για τη δουλειά τους βιαστικοί πρωί πρωί
βλέπουν μια δύση ολόγλυκη και μια πλατεία βραδινή σαν πρώτα.
Και τα κορίτσια σουλατσάρουν μες στον ύπνο τους ευτυχισμένα
σκορπούν γαρύφαλλα και γέλια παριστάνουν τα δυστυχισμένα
τρελαίνονται κοιτούν αλλού κι αναστενάζουν γίνονται λυπημένα
στων ημιονηγών τα χείλια λέξεις μαγικές πουλάκια στα γδαρμένα χέρια
δίνουν τα χέρια τα κορίτσια δίνουν και τα χείλια φλογισμένα
στο τέλος δίνουνε στα ψέματα; Στ’ αλήθεια; Και την τρελή καρδιά.
Αχ τι σου είναι τα κορίτσια σαν μπλέκουν μ’ αγάπες και με καλοκαίρια.
Πάλι κερδήθηκε έν’ ακόμα κόντρα στο στρατόπεδο και στην απανθρωπιά
πάλι έσβησε ένα απόγευμα πικρό σ’ αυτή την αφιλόξενη πλαγιά
κι αυτό τ’ απαίσιο φως που μαραζώνει των μουλαράδων την καρδιά
λιγόστεψε κι άλλο…

Πηγή: Στάσεις στο μέλλον, Εγνατία, 1979.

Αναδημοσίευση απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη.