Γιάννης Κοντός - Το τοπίο

 Το τοπίο ήτανε πολύ ειδυλλιακό.

Μου χάιδευες το σκοτωμένο μου χέρι.

Το μαύρο χρύσιζε στον ορίζοντα όλο υποσχέσεις.

Η πόλη μαγκωμένη στην ομίχλη

κρεμόταν άδειο τσουβάλι.

Νύχτα στο μισοφαγωμένο κήπο του πασά, μ' ένα φακό γυρεύαμε πεταλούδες.

Πηγή: Τα Απρόοπτα (1975)