Σάββατο 25 Μαΐου 2024

Χρήστος Τζιώκος - Συννεφοπατήματα


Από το ένα σύννεφο στο άλλο,
ανάμεσα στο χαμόγελο
και σε μια μικρούλα θλίψη·
συννεφοπατώ.
Συννεφοπατώ,
σκοντάφτω σε χαμόγελα
και σε πυρωμένα βλέμματα·
σωριάζομαι.
Σωριάζομαι με δύναμη,
πάνω σε μαλακά σύννεφα,
κοφτερά όσο δεν φαντάζεσαι·
ξανασηκώνομαι με κόπο.
Με κόπο πολύ ξανασηκώνομαι,
με προσοχή πατώντας μαλακά
πάνω στα κοφτερά σύννεφα·
ξαπλώνω.
Ξαπλώνω και μπαίνω μες στα σύννεφα,
διαβάζω από μέσα μου
την ιστορία ενός μικρού παιδιού·
και τα σύννεφα κλαίνε.
Κλαίνε και διαλύονται,
διαλύονται και πέφτω
μέσα στην ιστορία του παιδιού·
σηκώνομαι και είμαι έξι χρονών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου