Μεγάλη σημασία δίνουν οί Ἀνατολίτες στό ζήτημα τῆς τροφῆς. Ὁ Κομφούκιος, λέει, χώρισε τή γυναίκα του, γιατί «τό ρύζι δέν ἦταν ποτέ ἀρκετά λευκό οὔτε ὁ κιμάς ἀρκετά καλά κοπανισμένος», καί ὅταν ξαναπαντρεύτηκε πῆρε γυναίκα μερακλού στό φαγητό γιατί «ἡ τύχη μας, λέει, δέν εἶναι στά χέρια τῶν θεῶν ἀλλά στά χέρια ἐκεινοῦ πού μαγειρεύει τήν τροφή μας».
Καί ποιός μπορεῖ νά τό ἀρνηθεί αὐτό; Πῶς τή βλέπεις τή γυναίκα σου ὕστερα ἀπό ἕνα καλομαγειρεμένο φαγητό καί πῶς τή βλέπεις ὅταν ἔρχεσαι κουρασμένος στό σπίτι σου νά φᾶς καί βρίσκεις σούπα τοῦ μπακάλη, κονσέρβα καί σάλτσα μποτιλιαρισμένη;
Καλοτάισε τόν ἄντρα σου, ἄν θέλεις νά ἔχεις ἄντρα. Βάλε μπόλικο κρεμμύδι στό γιαλαντζί ντολμά γιά νά κάνεις τό ντολμά νόστιμο, ὅμως ρίξε μέσα καί δυόσμο γιά νά τόν κάνει χωνευτικό. Στό κυδωνάτο πού εἶναι στυφτικό ρίξε μαζί νά βράσουν καί τά κουκούτσια τοῦ κυδωνιοῦ πού εἶναι πολύ μαλαχτικά γιά νά φέρεις τήν ἰσορροπία. Τό λάδι μήν τό λυπᾶσαι στό λαδερό γιατί ἡ λαϊκή παροιμία λέει: «Φάε λάδι κ’ έλα βράδυ». Κάθε λαχανικό στήν ἐποχή του εἶναι πιό ὡραῖο καί πιό φτηνό, τί νά τήν κάνεις τήν κονσέρβα;
Οἱ Εὐρωπαῖοι λένε πώς οἱ Ἀνατολίτισσες εἶναι ἀντροχωρίστρες. Δέν εἶναι ἀντροχωρίστρες οἱ Ἀνατολίτισσες, εἶναι καλοφαγοῦδες, γι’ αὐτό οἱ ξένοι σάν ἔρθουν στήν Ἀνατολή δέν τούς κάνει καρδιά νά φύγουν. Καί σπιτικό πού ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος του δέν εἶναι κάτω ἀπό ἀπ’ τήν κουζίνα, δέ θεμελιώνεται καλά.
Μαρίας Ιορδανίδου «Λωξάντρα», Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σ. 21-22.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου