Στα χόρτα είναι η σαύρα
Το καλοκαίρι ψιλούτσικη σκιά κάνει εκεί που πριν άφηνα το καλάθι μου και μαζεύονταν οικογένειες ή άλλες παρέες που έβλεπα να κάθονται σε στάσεις απλές και γνωστές. Ένας που ξάπλωνε με τα χέρια δετά στο κεφάλι, δυο τρεις κορίτσια ή γυναίκες με τις γάμπες στο πλάι και λίγο το κορμί τους γυρτό στηριγμένο στο ένα τους μπράτσο ή άλλαζαν βάζοντας τον αγκώνα τους ν’ ακουμπά και να, που φαίνονταν έτσι αμέσως πιο τρυφερά
Κάθε τόσο σηκώνονταν κι ήτανε μία χαρά να τους βλέπεις να τρέχουν πιο πέρα ως τη θάλασσα κι ύστερα να γυρνούν
Μάιος
Από παντού πουλιά ακούς
Κι είναι χαρά να βλέπεις
Γενεαλογία, 1971
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου