Γιώργος Κακουλίδης - Δύο ποιήματα (από το “7” του Θάνου Μικρούτσικου, εκδ. Γαβριηλίδης 2010)

 Το ποίημα τη χαράς και της κρεμάλας

στον Θάνο Μικρούτσικο

Να κρεμαστείς
και συμφωνούν μπροστά
σε κάθε τάφο

Να κρεμαστείς
γέλια γλυκά
μάγια από στόμα πεθαμένων

Να κρεμαστείς
να είσαι καλός
θρίαμβος σκουληκιών και απογόνων

Να κρεμαστείς
σαν το κακό σε φάρσα
το καλό ανταποδίδει

Να κρεμαστείς
σαν φυλαχτό ενός τρελού όταν σφυρίζει
στις προσδοκίες των νεκρών
για την παράσταση που αρχίζει

Το χέρι

Ό,τι ονειρεύομαι γίνεται
χθες είδα ένα χέρι
και το βρήκα το πρωί
στο κρεβάτι μου
ασημωμένο έως τον καρπό
χέρι κομμένο
από ένα αρχαίο τριαντάφυλλο
που το αγκάθι του
με πόνο μ’ έκανε να συνέλθω
έσταξε κι έπεσε
ένα ζάρι στη θάλασσα
της νιότης μου
πριν γίνω μοναχός
της μουσικής μου
όταν γυρνάω στο ξύλινο κουτί μου νεκρός
και θέλω να ζήσω.

Αναδημοσίευση από: https://www.poiein.gr/2010/08/20/aeuiico-eaeioessaco-ayi-dhiethiaoa-adhu-oi-7-oio-euiio-ieeniyooeeio-aea-aaanecessaco-2010/