Στα υπέροχα αυτά πλάσματα που συνειδητά ή ασυνείδητα
αυτοκτόνησαν στα 27 τους χρόνια
Αυτά τα σπουδαία μυαλά
τα κολασμένα μυαλά
τα αβόλευτα στο χρόνο
μ᾽ έναν ήχο
που ραγίζει την οσμή των κυττάρων
περιβαλλόμενα από αμίλητη ευαισθησία
συλλέγοντας αθεράπευτες πληγές
τεμαχίζουν το ωραίο
λιώνοντας τις χορδές
στον πάγκο της απελπισίας
πάσχοντας από τη μόλυνση του νοήματος
πυρπολώντας την καρδιά τους
ακροβατώντας στην κόψη της αλήθειας
περιφρονώντας τις κοινωνικές εξισώσεις
κουβαλώντας ένα σακίδιο ερωτηματικά
παίζοντας με την ανάσα τους
στην ανάγκη τους
να ακυρώσουν τη συμφωνία με το σύμπαν
[Συμφωνία Κολάσεων, εκδ. Γαβριηλίδης, 2018]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου