Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης - Μέθυσος ποιητής στο θολό μπαρ

νατο πάλι! νατος πάλι!

δεν του αρέσει να υποφέρει.

τι θέλει εδώ και για ποιο λόγο βρυχάται;

γκρι παλτό και γκρίζο σκούρο βλέμμα,

τσακισμένο χαμόγελο και χέρια που τρέμουν.

τι να 'ναι όλο αυτό το άγριο άλγος;

αγκουμπάει τον αγκώνα του στο άγριο μπαρ

και την παλάμη στο αξύριστο μάγουλό του.

"ένα διπλό, τζακ ντάνιελς, χωρίς πάγο."

μέθυσος ποιητής και λάτρης του σελίν.

με στομάχι πυρπολημένο

με μυαλό σκαμμένο

από ερινύες που επιμένουν

με βάρβαρες προφυλακίσεις στο ενεργητικό του

για ιδιάζουσα θρασύτητα και συμπεριφορά ανάρμοστη.

"το χρώμα της αγάπης είναι μπλε", μου λέει,

εγώ ανασηκώνω με απάθεια τους ώμους,

κρύβω τη μοιραία ταραχή μου,

υποδύομαι τον αδαή

και γεμίζω το ποτήρι του.

(νεανικό ποίημα, μέσα δεκαετίας του 1980)