Γιώργος Κακουλίδης - Πατέρας είναι το πιο τρελό σφαγείο (έξι σουγιαδιές)

1. Όπου φυσάει ο αγέρας και το κεφάλι μου

μέσα από τα σκοτάδια μου ακούω

το τραγούδι της επαιτείας

από το χώμα μού δίνει το χέρι του

και η λάμψη

από τα δόντια μου περίμενε τη φωνή της,

κύριέ μου τελειώνεις

χτυπώντας τον τενεκέ σου στον ουρανό

γιατί έβρεχε μέσα μας μάτια και χρόνια

κι ο κόσμος περνούσε και μας κοίταζε.

2. Μια κίτρινη πεταλούδα έφτασε με κλάμα γυναίκας

στην προσευχή οι τρελοί ξυρίζουνε το κεφάλι τους

κι ένα σκυλί που λάμπει μέσα τους αρχίζει να

καλεί τη νύχτα

3. Η νύχτα από τα δόντια της βγάζει

λόγια ουρανού σε γεμάτο κεφάλι

κι έγινε το δωμάτιο λιβάδι

κόκκινες ανεβάζει παπαρούνες και φλόγες

4. Λευκή σελήνη καρφώνει τις μέρες σας

όταν γυαλίζουν στο χέρι της επαιτείας

5. Τα καμπανάκια της επαιτείας χαρμόσυνα

ακούγονται πάνω στον πάγο

αφήνει ο λύκος το πόδι του στην παγίδα

και το μικρό κορίτσι σηκώνεται από το κρεβάτι

με έναν γενναίο θάνατο.

6. Εμένα όμως που η μαγεία στον αρραβώνα

το πιο λαμπρό μού πέρασε δαχτυλίδι

και από τότε το μέτωπό μου καίγεται

εγώ που άφησα στη Λειτουργία τους αδελφούς μου

τα φρύδια να μου ξυρίσουν και το κεφάλι

ακούω στο προαύλιο τα ξύλα να μαζεύουν

Θεέ μου, το δούλο σου Τζορντάνο Μπρούνο λυπήσου

και κάνε τη φωτιά να είναι μεγάλη.

[Η προσευχή του Τζορντάνο Μπρούνο, εκδ. Καστανιώτης, 1986]