Τον άλλο χρόνο θα πέσουν κίτρινες βροχές
και θα μαδήσουν τριαντάφυλλα ουρανίου'
μέσα σε πέτρινη λευκότητα κρανίου
οι πόλεις, θα 'ναι στον ορίζοντα κλειστές.
Ο ουρανός ντυμένος φύλλα ψευδαργύρου
θα πλημμυρίσει κυανές φωτιές,
θ' ανοίξει η καρδιά του - τραύμα διαμπερές -
και θα χυθούν οι τυφλωμένοι στίχοι του Ομήρου.
Έτσι όπως σβήνει ο ορίζοντας το δειλινό
η νύχτα θα λυθεί απ' τον αφαλό της
-αιμοσταγής των σταυροφοριών ιππότης-
και θα δεθεί στων πλανητών το ιππικό.
Θα είναι ο κρύος αέρας του δωματίου
ένα τοπίο φερμένο απ' τον βορρά,
τρελοί μηχανοκτόνοι θα γυρνούν στην αγορά
και θα τους κυνηγούν τα δόντια του θηρίου.
Υπάρχει ένα λευκό τριαντάφυλλο στο φως,
υπάρχουν τα μεσάνυχτα και τα ρολόγια'
συγκολλημένα πρόσωπα και λόγια
υπάρχει μέσα μου ο κόσμος κι ο σεισμός.
περ, Νήσος, τ. 3, Αθήνα, Ιούνιος 1984
Αναδημοσίευση απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου