δος μου ένα οποιοδήποτε φάρμακο
έστω μιαν άλλη Επανάσταση
(Δημήτρης Δούκαρης)
Να ΄μαστε πάλι έξω από το χειρουργείο Μάνο
εγώ εσύ ο Γιώργος ο Τάκης
φίλοι παλιοί από το Πανεπιστήμιο
(άλλο αν μας χώρισαν ύστερα οι γυναίκες και η ζωή)
που πιστέψαμε κάποτε στην αθανασία της ιδεολογίας μας
και γίναμε τα μεγάφωνα των ξύλινων ρητόρων
να ΄μαστε πάλι στην αίθουσα αναμονής
να καπνίζουμε και να σωπαίνουμε σα γκρεμισμένα
σπίτια
το δέρμα να τρυπάμε με το γυαλί της αγωνίας
θα τα καταφέρουμε εντέλει
ή μήπως πάλι μια τρίπλα και ζήτω
ένα άλλο ΄56 το΄91 λοιπόν
μπας και βαλσαμώσουν μέσα το πτώμα Μάνο
και εμείς εύπιστοι όπως πάντα αδημονούμε μάταια
ή μήπως πρέπει να σπάσουμε τις πόρτες
και να χυθούμε βγαλμένα μάτια μέσα μας
το ματωμένο νυστέρι να δούμε
να βόσκει πρώτα στα δικά μας εντόσθια
Θανάσης Μαρκόπουλος, Ανοιγμένη φλέβα, 1991
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου