Θανάσης Χατζόπουλος - [άτιτλο]

Κυριακή απόγευμα ξυπνάς αργά
Από ύπνο πιο βαθύ από λήθαργο
Το χέρι σου μες στην αριστερά μου
Μουδιασμένο

Από μακριά ήχοι της πόλης
Κατακαθίζει το σκοτάδι χαμηλά
Τον τόνο δίνοντας
Κι εμείς αργά μαζί του λάμνουμε

Μας περιμένει η κοινή ζωή
Ζωή δική μας με τους άλλους

Ζωή στη γη νυχθημερόν
Που προελαύνει και περιστρέφεται μαζί της
Μετέωρη μέσα στα χάη

Το φιλί της ζωής