Το μέλλον, αυτό το βάραθρο, με τρομάζει σε τέτοιο βαθμό ώστε θα προτιμούσα να το έβλεπα να εξαφανίζεται. Και αυτό και την έννοια του μέλλοντος. Γιατί στο βάθος αυτή με τρομάζει και με εμποδίζει να γεύομαι το παρόν, περισσότερο κι από το γλίστρημα στην άβυσσο που κρύβει. Ο νους μου κλονίζεται μπροστά σε όλα όσα συμβαίνουν, μπροστά σε όσα όλα πρέπει να συμβούν. Δεν είναι τόσο αυτό που με περιμένει όσο η ίδια η αναμονή, το επικείμενο αυτό καθαυτό με κατατρώει και με τρομάζει. Για να ξαναβρώ κάποια ηρεμία, μου χρειάζεται να γαντζωθώ σε ένα χρόνο χωρίς αύριο, σε έναν καρατομημένο χρόνο.
Emil Cioran, Ο κακός δημιουργός, μτφ. Θ. Χατζόπουλος, εκδ. Εξάντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου