Θανάσης Χατζόπουλος -Δύο Ποιήματα

Κι όπως τα πράγματα της κάθε μέρας
Όταν η ώρα έρθει νεύοντας
Περνούν μεσ’ απ’ τις λέξεις εν χορδαίς
Στο ποίημα

Έτσι στην αγκαλιά μου, η πιο πολύτιμη χορδή,
Τεντώνεσαι μιλώντας την πιο γήινη
Την πιο ανθρώπινη
Απ’ τις γλώσσες

Το σώμα σου πλέκει τον μίτο γύρω μου
Κι εγώ ξεπλέκω τον
Και ιστορώ τον μύθο
Της ζωής του
Σε τραγούδι

...............................................................

Καρφώθηκα μες στη ζωή μου
Προσμένοντας μέχρι να ’ρθείς. Και ήρθες

Καρφώθηκα μέσα στο σώμα μου
Και να ’σαι σάρκα και οστά στην αγκαλιά μου

Καρφώθηκα μέσα στο σώμα σου
Για να ’μαι ορατός μες στη σκιά σου

Καρφώθηκα μες στη σκιά σου
Για να ’μαι πιο κοντά στο σώμα σου

[Από τη συλλογή Φιλί της ζωής, Κίχλη, Αθήνα 2016.]

Πηγή:https://frear.gr/?p=15665