Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
1. Ελένη Βιτάλη
Όταν πεθάνει ο άνθρωπος, καθόλου δεν πεθαίνει,
ό,τι είναι, αλήθεια, ζωντανό, είναι η ψυχή που βγαίνει,
ό,τι είναι, αλήθεια, ζωντανό, είναι η ψυχή που βγαίνει,
όταν πεθάνει ο άνθρωπος, καθόλου δεν πεθαίνει.
Τίποτα δε χάνεται στο φως και στο σκοτάδι
κι όποιος το νιώσει αυτό βαθειά τη βγάζει πάντα λάδι,
τίποτα δε χάνεται, το `πε κι ο Αϊνστάιν,
στο τέλος - τέλος θα σωθεί και η ψυχή του Κάιν.
Όταν πεθάνει ο άνθρωπος το σκάει κι η ψυχή του
που τρέχει στα παντοτινά και πάντα είναι δική του,
που τρέχει στα παντοτινά και πάντα είναι δική του,
όταν πεθάνει ο άνθρωπος το σκάει κι η ψυχή του.
Τίποτα δε χάνεται στο φως και στο σκοτάδι
κι όποιος το νιώσει αυτό βαθειά τη βγάζει πάντα λάδι,
τίποτα δε χάνεται, το `πε κι ο Αϊνστάιν,
στο τέλος - τέλος θα σωθεί και η ψυχή του Κάιν.
Όταν πεθάνει ο άνθρωπος, καθόλου μην τον κλαίτε,
ευχές μην ξαναγεννηθεί, μονάχα αυτές να λέτε,
ευχές μην ξαναγεννηθεί, μονάχα αυτές να λέτε,
όταν πεθάνει ο άνθρωπος, καθόλου μην τον κλαίτε.
Τίποτα δε χάνεται στο φως και στο σκοτάδι
κι όποιος το νιώσει αυτό βαθειά τη βγάζει πάντα λάδι,
τίποτα δε χάνεται, το `πε κι ο Αϊνστάιν,
στο τέλος - τέλος θα σωθεί και η ψυχή του Κάιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου