Ferbando Pessoa - Αποφθέγματα

• «Προσποίηση είναι του ποιητή η τέχνη».
• «Η ζωή είναι ο δισταγμός μεταξύ ενός θαυμαστικού και ενός ερωτηματικού. Εν τη αμφιβολία υπάρχει η τελεία».
• Οι σπουδαιότεροι από τους ανθρώπους αγαπούν τη δόξα, αλλά την αγαπούν όχι σαν μια δική τους αθανασία, αλλά σαν μια αθανασία αφηρημένη, στην οποία κατά τύχη δεν συμμετέχουν.Βιβλίο της ανησυχίας, Α τόμος
• Γράφω, λυπημένος, στο ήσυχο δωμάτιό μου, μόνος όπως υπήρξα πάντα, μόνος όπως θα υπάρχω πάντα. Κι αναρωτιέμαι αν η φωνή μου, φαινομενικά τόσο ασήμαντη, δεν ενσαρκώνει την ουσία χιλιάδων φωνών, τη δίψα να μιλήσουν χιλιάδων ζωών, την υπομονή εκατομμυρίων ψυχών υποταγμένων σαν την δική μου στο καθημερινό πεπρωμένο, στο ανώφελο όνειρο, στην ελπίδα που δεν αφήνει ίχνη. Αυτές τις στιγμές η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά γιατί έχω συνείδηση πως υπάρχει. To βιβλίο της ανησυχίας, Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα
• Οι λέξεις είναι για μένα κορμιά που μπορείς να τ' αγγίξεις, ορατές σειρήνες, ενσαρκωμένες ηδυπάθειες. Μπερνάρντο Σοάρες (ετερώνυμο του Φερνάντο Πεσσόα) 
• ῾Ἁὐτὴ εἶναι ἡ ἠθική μου, ἡ μεταφυσική μου, ἢ ἐγώ: διαβάτης τοῦ παντός, δὲν ἀνήκω σὲ τίποτα᾽᾽ [Fernando Pessoa, Βιβλίο τῆς Ἀνησυχίας, μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, Α´ τόμος, σ. 343, ἐκδ. Βιβλιοπωλείο Gutenberg]
• Με σημαδεύουν πάντα οι πληγές  από όλες τις μάχες που δεν έχω  δώσει.
• Δεν είναι στους απέραντους κάμπους ή στους μεγάλους κήπους  που βλέπω  τον ερχομό τη άνοιξης. Είναι στα λιγοστά ισχνά δέντρα  μιας μικρής πλατείας στην πόλη.
• Γκρεμίστηκα πάνω στις ελπίδες και τις βεβαιότητες.