Κώστας Καρυωτάκης-Αποστροφή

Φθονώ την τύχη σας, προνομιούχαπλάσματα, κούκλες ιαπωνικές.Κομψά, ρόδινα μέλη, πλαστικέςγραμμές, μεταξωτά, διαφανή ρούχα. Ζωή σας όλη τα ωραία σας μάτια.Στα χείλη, μόνο οι λέξεις των παθών.Ένα έχετ’ όνειρο: τον αγαθόνάντρα σας και τα νόμιμα κρεβάτια. Χορός ημιπαρθένων, δύο δύο, μ’ αλύγιστο το σώμα, θριαμβικά,επίσημα και τελετουργικά,πηγαίνετε στο ντάνσιγκ ή στο ωδείο. Εκεί απειράριθμες παίρνετε πόζες.Σαν τη σελήνη πριν ρομαντικές, αύριο παναγίες, όσο προχτές,ακούοντας τη «Valenzia», σκαμπρόζες. Ένα διάστημα παίζετε το τέραςμε τα τέσσερα πόδια κολλητά.Τρέχετε και διαβάζετε μετά τον οδηγό σας «διά τας μητέρας». Ω, να μπορούσε έτσι κανείς να θάλλει,μέγα ρόδο κάποιας ώρας χρυσής,ή να βυθομετρούσατε και σειςμε μία φουρκέτα τ’ άδειο σας κεφάλι! Ατίθασα μέλη, διαφανή ρούχα,γλοιώδη στόματα υποκριτικά,ανυποψίαστα, μηδενικάπλάσματα, και γι’ αυτό προνομιούχα… Ελεγεία και Σάτιρες, 1927.