Πάτροκλος Σεφεριάδης-[Σε μια γωνιά είχα φυτέψει γιουλια]

Σε μια γωνιά είχα φυτέψει γιουλια,
στο άρωμα του έρωτα
εστεργε η πεθυμια,
ηταν νωρίς το δειλινό,
το κύμα έλουζε την άμμο,
το φιλί ερχόταν,
απανεμα λιμάνια οι καρδιές μας,
έλιωναν στο πόθο,
ποσο ωραίο το φόρεμα,
το έβγαλες μεμιας,
θαύμασα το στήθος,
τη λεπτή μέση.

Ήσουν νότια,
ήμουν αρκετά μακριά,
το βάσανο της απουσίας,
έκαιγε τη ψυχή,
σαν ένα κερί,
που τελείωνε,
στο τραπέζι ,
στο τασάκι πλήθος αποτσιγαρα.

Καθαρια συννεφιά
με χαμόγελο τον ήλιο,
κρατούσε λευκή φορεσιά,
οι πρώτες σταγόνες φάνηκαν,
βγήκα γυμνός,
δεν είχα τίποτα να κρύψω

Πατροκλος Σεφεριαδης
Λέξεις από τη συλλογή
Τα όρια της αυταπάτης..