Αντώνης Σαμαράκης-Αδιέξοδο

Στη Μίτσα Β.

… Και να ’χεις φτάσει ακόμα στο σημείο, να περνάς,
μπροστά σε πρόσωπα και πράγματα και ιδέες,
βαθιά, οριστικά αδιάφορος. Να μη ρωτάς
γιατί είναι σήμερα μεσίστιες οι σημαίες,

να μη ρωτάς για τίποτα. Μονάχα να περνάς,
και να τη νιώθεις τούτη τη ζωή σαν μία
γραβάτα, που καθημερινή και σκόλη τη φοράς.
Ασάλευτη ζωή, γυμνή από φαντασία…

Α, να ’χεις φτάσει στο σημείο, να μην αγαπάς,
Βαθιά, κανένα. Και να μη μισείς κανένα,
Βαθιά. Και τίποτα, μα τίποτα, να μη ζητάς.
Να συλλογίζεσαι, καμιά φορά, πως ένα

βράδι, θα ξεκολλήσεις από τούτο το Μηδέν,
και θα τραβήξεις, επιτέλους, εκεί κάτου…
(Ή μήπως θες να παραστήσεις, τάχατε πως δεν
φιλοδοξείς καρριέρα, φίλε μου, θανάτου;)

21.05.1953

Γιώργος Ανδρειωμένος, «Ο ποιητής Αντώνης Σαμαράκης και το Λογοτεχνικό του Ξεκίνημα:Βιβλιογραφικά ζητούμενα και ερευνητικά δεδομένα(Πρόδρομη Ανακοίνωση)», Τριμηνιαίο Περιοδικό Πόρφυρας , Φυλλάδιο 169-170, Κέρκυρα: Ιούλιος-Δεκέμβριος 2019, 344-345