Ράινερ Μαρία Ρίλκε – Φθινόπωρο

Τα φύλλα πέφτουν, πέφτουν σαν από μακρυά,

σάμπως στους μακρυνούς, ουράνιους κήπους μαραμένα·
πέφτουν, μ' αρνητικές κινήσεις πέφτουνε ολοένα.

Και μες στις νύχτες πέφτει η γη η βαριά,

μακρυά από τ΄ άλλα αστέρια, μες στη μοναξιά.

Όλοι, όλοι πέφτουμε. Πέφτει και τούτο δω το χέρι. 

Όλα, ό,τι δεις, κι αυτό την πτώση ξέρει.

Μα ΄Ενας υπάρχει πού, την πτώση αυτή,

ατέρμονα ήρεμη στα χέρια του κρατεί.

Rainer Maria Rilke, Ποιήματα, Μετάφραση: Άρης Δικταίος, Εκδόσεις Ηριδανός.