Ομήρου Ιλιάδα (Ραψωδία γ’ 154-160)

Οἳ δ᾽ ὡς οὖν εἴδονθ᾽ Ἑλένην ἐπὶ πύργον ἰοῦσαν,
ἦκα πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ᾽ ἀγόρευον·
«οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
τοιῇδ᾽ ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·
ἀλλὰ καὶ ὧς τοίη περ ἐοῦσ᾽ ἐν νηυσὶ νεέσθω,
μηδ᾽ ἡμῖν τεκέεσσί τ᾽ ὀπίσσω πῆμα λίποιτο.»

..............................................................................................................................................

Ι.
Μτφρ :Καζαντζάκης - Κακριδής

Κι ως είδαν την Ελένη αντίκρυ τους στον πύργο εκεί να φτάνει,
λόγια ανεμάρπαστα σιγόφωνα σταύρωναν μεταξύ τους:
« Δεν είναι κρίμα αν βασανίζουνται για μια γυναίκα τέτοια
μαζί κι οι Αργίτες οι λιοντόκαρδοι κι οι Τρώες καιρούς και χρόνια'
τι φοβερά με τις αθάνατες θεές στην όψη μοιάζει.
Ωστόσο κι έτσι, ας πάει με τ᾿ άρμενα, μ᾿ όλα τα κάλλη που 'χει,
σε μας μη μείνει και στα τέκνα μας για συφορά μια μέρα.»

......................................................................................................................................................................

ΙΙ.
Μτφρ. Ιάκωβος Πολυλάς

Κι άμ᾽ είδαν, ως εσίμωνε στον πύργον την Ελένην,
συνομιλούσαν σιγανά με λόγια πτερωμένα:
«Κρίμα δεν έχουν οι Αχαιοί, δεν έχουν κρίμα οι Τρώες
χάριν ομοίας γυναικός τόσον καιρόν να πάσχουν·
τωόντι ομοιάζει ωσάν θεάς η τρομερή θωριά της·
αλλά και ως είναι ασύγκριτη καλύτερα να φύγει
παρά να μείνει συμφορά σ᾽ εμάς και στα παιδιά μας».

.......................................................................................................................................................................

ΙΙΙ.
Μτφρ: Γ. Μαυρόπουλος.

Σαν είδαν την Ελένη αυτοί να έρχεται στον πύργο,
ένας του άλλου σιγανά έλεγαν τέτοια λόγια:
«Δεν είναι να οργίζεσαι, αν Αχαιοί και Τρώες
τόσον καιρό πάσχουν πολλά για μια γυναίκα τέτοια·
με τις αθάνατες θεές στην όψη τόσο μοιάζει.
Όμως μ' όλα τα κάλλη της ας φύγει με τα πλοία,
για μας και για τα τέκνα μας μη γίνει συμφορά μας.»