Ποιά έρχεται; Ποιά έρχεται κρατώντας δροσερό
κλωνάρι; Η πολυαγαπημένη μου έρχεται
σε τούτο το μεγάλο σπίτι το σκοτεινό. Έρχεται αυτή
με τα φωνήεντα στ’ όνομα με την αοριστία στα βλέμματα
ανεβαίνοντας την παλιά την πελώρια σκάλα που τρίζει.
Η αγαπημένη τρέμει κι έρχεται. Τα γόνατά της
μέσα στη νύχτα μοιάζουνε με δυο φρέσκα νομίσματα.
Μιλάει κι ακούω ένα μεγάλο σμάρι μέλισσες.
Τίποτα δεν ακούω. Το χέρι της αστράφτει επάνω μου
καθώς το χιόνι στο κλαδί.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Μέσα μου σαλεύουν δύσκολες φωνές.
Κάθισε αγαπημένη μου στον ίσκιο της κάμαρας.
Ο αυχένας σου είναι δροσερός σαν το ποτάμι
Το στόμα σου είναι ένα πουλί.
Ο αυχένας σου είναι η νύχτα.
Το στόμα σου είναι ανάμνηση.
Δεν ξέρω ονόματα πουλιών.
Απόψε θα περάσω το χέρι μου γύρω στο ανάστημά σου.
Θα σε κρατήσω με δύναμη όπως τα πλευρά του ποταμιού
κρατάνε το ποτάμι.
Μέσα στη δίψα μου θα κοιμηθείς
όπως η στάμνα που βυθίστηκε στον άμμο.
Αγαπημένη τα φορέματά σου μυρίζουνε
σα δέντρα που γεννήθηκαν στη θάλασσα.
Οι ώμοι σου είναι αυγή της άνοιξης.
Τα στήθη σου είναι καταχνιά. Κοιμήσου αγαπημένη μου.
Τα μάτια σου είναι καταχνιά.
Το στόμα σου φλυαρεί σαν τη φτερούγα ενός εντόμου.
Ω ταραγμένη απ΄ τα φιλιά μου σα σπηλιά απ’ τα κύματα
μέσα στον ίσκιο του ύπνου μου κοιμήσου
μέσα στα μάτια μου κοιμήσου που κοιμούνται.
………………………………..………………………………
Αγαπημένη μου το δέρμα σου είναι ο ποταμός
που φεύγει κάτω από τη θάλασσα.
Οι φλέβες σου είναι δέντρα με καρπούς.
Κρατήσου πάνω μου χλωμή συμφιλιωμένη με το φως.
Θα’μαι ένας ουρανός και θα’σαι μια σιωπή
στον ουρανό.
Αγαπημένη μου επικίνδυνη
σαν τη γυμνή χλόη
σαν το γυμνό χέρι
ωραία γυναίκα ριζωμένη μέσα μου
ωραία συμπληρωμένη
καταχτημένη τώρα
καταχτημένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου