Κωστής Παλαμάς-Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΩΝ (14,15,16)

14
Δε γνωρίζει από γεράματα η ψυχή,
δεν υπάρχεις ό,τι χρόνος λέγεσαι,
στων πνευμάτων την περιοχή,
Φλόγα, καις, δεν καίγεσαι.

15
Χαίρετε, ω τόποι που έζησα μ’ εσάς τα πρώτα μου τα νιάτα!
Βράδιασα. Εσάς της νέας χρονιάς η αυγή στα βράδια να μην πάει,
πάντα να μεγαλώνετε δροσάτα στης αυγής τη στράτα,
τα δώρα πάντα η προκοπή για σας πιο πλούσια να σκορπάει.

16
Ύστερ’ απ’ τον κατακλυσμό που φέρνουν τα στοιχεία,
ν’ ανοίγεις το παράθυρο πρωινός
κάτου από το χαμόγελο που είν’ όλος ο ουρανός,
νά κι η ευτυχία!