Αντώνης Φωστιέρης -Ομοίωμα κελαηδισμού

Μέσα στο ξύλο ένα στυφό πουλί
Κελαηδάει.
Ομοίωμα πουλιού κι ομοίωμα
Κελαηδισμού. Μάλλον κοτσύφι που χτυπάει επίμονα
Το ράμφος. Να βρέχει να μην έχει
Αλλού καταφυγή και στο παράθυρο
Τσικ-τσικ σαν της βροχής τον ήχο
Μόνο δυνατότερο. Αλλά στο ξύλο μέσα
Ούτε βροχή ούτε παράθυρο. Σκοτάδι σπλάχνων
Και χυμοί ξεροί που άλλα πουλιά
Πάνω στα φύλλα στα κλαριά
Παλιότερα. Κοτσύφι ολόκληρο, για δες,
Πώς βρήκε πόρο να σφηνώσει
Ανέπαφο
(Ιστιοφόρο λιλιπούτειου μπουκαλιού
Απ’ το στόμιο)
Κι όλο τσικ-τσικ και τσι
Με δυσανάγνωστους
Λαρυγγισμούς και
Αθέατο,
Καθώς ακούς μέσα στο θαύμα
Να εμφανίζεται συχνά ο
Θεός
 στους εκλεκτούς του.΄

Αντώνης Φωστιέρης, Η σκέψη ανήκει στο πένθος: Ποίηση 1970-2005, Αθήνα, Καστανιώτης,
2008, 243.