Μυρτιώτισσα- Σ’ αγαπώ

 Σ΄αγαπώ: δεν μπορώ

τίποτ΄άλλο να πω

πιο βαθύ, πιο απλό,

πιο μεγάλο!

Μπρος στα πόδια σου εδώ

με λαχτάρα σκορπώ

τον πολύφυλλο ανθό

της ζωής μου.

Ώ, μελίσσι μου, πιες

απ΄αυτόν τις γλυκές,

τις αγνές ευωδιές

της ψυχής μου!

Τα δυο χέρια μου, νά,

σ' τα προσφέρω δετά,

για να γείρης γλυκά

το κεφάλι,

κι η καρδιά μου σκιρτά

κι όλη ζήλια ζητά

να σου γίνη ως αυτά

προσκεφάλι!

Και για στρώμα, Καλέ,

πάρε με όλην εμέ,

σβήσ΄τη φλόγα σε με

της φωτιάς σου,

ενώ δίπλα σου εγώ

τη ζωή θ΄αγροικώ

να κυλάη στο ρυθμό

της καρδιάς σου!

Σ΄αγαπώ· τί μπορώ,

Ακριβέ, να σου πω

πιο βαθύ, πιο απλό,

πιο μεγάλο;

[πηγή: Ποιος είν’ τρελός από έρωτα. Ποιήματα του έρωτα από τον Σολωμό ώς τον Σεφέρη, ανθολ.-επιλογ. σημείωμα Μάνος Λουκάκης, Καστανιώτης, Αθήνα 2004, σ.62]