Έχω πάνω στη γης τη δική μου ταυτότητα.
Όχι επειδή έχω σώμα δικό μου
με πρόσωπο, χέρια, καρδιά, αλλά
επειδή έχω μέσα στο σώμα μου
ένα ποτάμι που δεν είναι δικό μου κ' έχω
χρέος να δίνω παρών, να προσέρχομαι
όταν βγαίνει ο ήλιος κι όταν δύει ο ήλιος
υπογράφοντας ευανάγνωστα: Νικηφόρος.
Μετά στέκομαι όρθιος αντίκρυ
στο σύμπαν, ασκεπής κ' ευλαβής,
βλέποντας το γίνεται ολόκληρο ένα
στρογγυλό, διαφανές ανθρώπινο σύμπαν.
[Νικηφόρου Βρεττάκου, Τα ποιήματα, τόμος Γ’, εκδ. Τρία Φύλλα, 1991, σελ. 199]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου