Κι έπειτα,
τι, νομίζεις, είναι η ποίηση;
Λόγια είναι που δεν πρόλαβες να πεις.
Γράμματα που ’γραψες και ποτέ δεν έστειλες.
Φόνοι που σχεδίασες,
μα δεν είχες την ψυχή να διαπράξεις.
Επαναστάσεις είναι,
επαναστάσεις που φοβήθηκες να κάνεις.
Συγγνώμες που δεν είπες
και σε πνίγουν.
Μυστικά που σου καίν’ τα σωθικά.
Κορμιά που πόθησες,
μα δείλιασες ν’ αγκαλιάσεις.
Πέλαγα που ποτέ σου δεν αρμένισες.
Δεκανίκι είναι η ποίηση,
δεκανίκι για το σπασμένο πόδι του ποιητή.
Ασυμφωνία Τύπου Ξι, 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου