Στα χέρια σου φυτρώνουν νηπενθή
Και μπλέκονται δυο ήλιοι στα μαλλιά σου.
Στα χείλη σου γυρνά τα σιωπηλά σου
Η λέξη που προσμένουμε να ’ρθει.
Μασχάλη τεντωμένη, γιασεμιά
Στο μέτωπο, ήλιος απ’ άκρη σ’ άκρη.
Τα φύκια, που τα μούσκεψε το δάκρυ
Της θάλασσας, τραβούν φυρονεριά.
Τις φτέρνες σου φλογίζει η αμμουδιά,
Το πέλαγο σου σκίζει τις λαγόνες.
Ανάσκελα κι οι ολόγυμνες γοργόνες
Κράζουν με βόγκο τ’ άγουρα παιδιά.
Τα στήθη σου αναδεύουν πυρετούς,
Συνάχτηκαν τ’ αστέρια στη ματιά σου.
Κινήσαν απ’ τις ρίζες της καρδιάς σου
Οι άγριοι να σου φέρουν τους λωτούς.
Χαράζω τ’ όνομά σου στην ελιά
Και ψάχνω των ανέμων τα λημέρια.
Πεθαίνουν τα ξανθά τα καλοκαίρια
Και φεύγουν για τον νότο τα πουλιά.
Δημοσιευμένο στην εφημερίδα Εμπρός, φύλλο της 6ης Ιανουαρίου 1962
[Από την ενότητα Έξι καημοί]
Τα ποιήματα της σειράς «Έξι καημοί» είναι γυμνάσματα πάνω στον παραδοσιακό στίχο. Απόπειρες προσαρμογής στη σύγχρονη εποχή. Γράφτηκαν στην περίοδο 1948-1960. [...] Και τα έξι μαζί παρουσιάστηκαν στον τόμο Ποίηση ’77 των Θαν. Νιάρχου και Αντ. Φωστιέρη (εκδ. Κέδρος)
Πηγή: συγκεντρωτική έκδοση Κλείτος Κύρου, εν όλω | Συγκομιδή 1943-1997 (εκδ. Άγρα, 1997)
Πηγή: https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=6782.60
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου