Τούτη η ζωή μες στη σιωπή
Και μέσα στις σκιές γυμνή.
Όπως πέφτει, όπως στοχάζεται,
Από τη συντριβή εξαγνίζεται και από τη μέθη.
Κι εσύ αρμενίζεις γδαρμένη
Στον κορμό και στο νεύρο.
Ο άνεμος, η ψυχή έχουν ήδη λευκανθεί
Και ανοίγουν τη φωνή σου
Γιατί τούτη η ζωή θαύμα είναι ανοιχτό…
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου