ΧΙ
Μας τηνε σκάσανε
Βρισκόμαστε στη φυλακή.
Εγώ μέσα στους τύχους
Εσύ έξω.
Μα τι σημαίνει ότι κι αν γίνει.
Αυτό πούναι χειρότερο
Είναι νάχει κανείς τη φυλακήν εντός του.
Το ξέρουν, δεν το ξέρουν,
Τόσοι άνθρωποι είναι έτσι,
Τόσοι άνθρωποι καλοί κ' εργατικοί και τίμιοι
Που θα μπορούσαν να τους αγαπούν όπως εγώ αγαπάω εσένα.
XVI
Γνωρίζουμε κ' οι δυο, καλή μου,
Μας το μάθανε
Να πεινάμε, να διψάμε
Να τσακιζόμαστε απ' την κούραση
Να ζούμε χωρισμένοι.
Δεν καταντήσαμε ακόμη να σκοτώνούμε.
Δεν μας έλαχε ακόμη να πεθάνουμε.
Γνωρίζουμε κ' οι δυο, καλή μου,
Μπορούμε και στους άλλους να το μάθουμε
Να πολεμάν για τους ανθρώπους μας
Και ν' αγαπάνε κάθε μέρα λίγο πιο πολύ
Και ν' αγαπάνε κάθε μέρα λίγο πιο καλά.
Πηγή: Nazim Hikmet, Ποιήματα, μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος. Αθήνα: Κέδρος 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου