Και ότι ο καθένας την κουβαλά μέσα του, την πανούκλα, γιατί κανέναν μα κανέναν στον κόσμο δεν αφήνει άθικτο. Και ότι ο καθένας πρέπει να είναι άγρυπνος φρουρός του εαυτού του, για να μην αφεθεί, σε μια στιγμή αφηρημάδας, να ξεφυσήσει την ανάσα του στο πρόσωπο ενός άλλου και να του κολλήσει τη μόλυνσή του.
Το μικρόβιο είναι κάτι φυσιολογικό. Τα υπόλοιπα, η υγεία, η ακεραιότητα, η αγνότητα αν θέλετε, είναι το αποτέλεσμα της θέλησης που πρέπει πάντοτε να βρίσκεται σε επαγρύπνηση. Ο τίμιος άνθρωπος, αυτός που δεν μολύνει κανέναν, είναι αυτός που αφαιρείται λιγότερο.
Ναι, είναι κουραστικό να είσαι παλιάνθρωπος. Αλλά είναι ακόμα πιο κουραστικό να μη θέλεις να είσαι παλιάνθρωπος. Γι' αυτόν τον λόγο, όλοι είναι κουρασμένοι γιατί όλοι είναι λίγο παλιάνθρωποι.
Αλμπέρ Καμύ, Σημειωματάρια, βιβλίο δεύτερο , μτφρ.: Νίκη Καρακίτσου - Ντουζέ & Μαρία Κασαμπάλογλου - Ρομπλέν | εκδόσεις Πατάκη.
Λέει: "Πρέπει να έχουμε νιώσει έναν έρωτα - έναν μεγάλο έρωτα στη ζωή μας, γιατί αυτό αποτελεί άλλοθι για τις αδικαιολόγητες απελπισίες που μας καταβάλλουν".
| Αλμπέρ Καμύ (7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960) | Σημειωματάρια, βιβλίο πρώτο | μτφρ.: Νίκη Καρακίτσου - Douge • Μαρία Κασαμπαλόγλου - Roblin | εκδόσεις Πατάκη |
........................................................................................................................................................
Αυτοί που αγαπούν όλες τις γυναίκες βρίσκονται στο δρόμο της αφαίρεσης. Ξεπερνούν αυτό τον κόσμο, όπως κι αν εμφανίζεται. Γιατί αποστρέφουν το βλέμμα από το ειδικό, από τη μοναδική περίπτωση. Ο άνδρας που αποφεύγει κάθε ιδέα και αφαίρεση, ο πραγματικά απελπισμένος, είναι ο μονογαμικός. Από επιμονή στο μοναδικό αυτό πρόσωπο, που δεν μπορεί να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες
Aλμπέρ Καμύ, Σημειωματάρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου