[μονόλογος ποιητού]
Ας ήτανε να μου έκοβαν το δεξί να μην γράφω πια.
Ας με άφηναν έρημο στη μοναξιά να υμνώ τον έρωτα
Να χαίρομαι την βροχή στα λυρικά δάκρυά μου
Να μην με κόβουν κομμάτια οι άρπαγες του ψωμιού
Χρήμα χαρτί που κάνουν τα ρημαγμένα σωθικά μου.
Ας ήτανε να ήμουν λωποδύτης στην Αραβία σε πέτρα
Να μου έκοβαν το δεξί μ’ ένα χέρι ζητιάνος καλύτερα
Παρά ριγμένος στη φωτιά που σιγοκαίει. Όμως προβιά
Όπως είμαι καλύτερα για να σκουπίζουν οι έμποροι
Των ψυχών τα αγκάθια χέρια τα σίδερα πόδια τους.
Πηγή: https://www.bibliotheque.gr/article/54060
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου