Σαν κατηφορίζω προς τη θάλασσα
μέσα από λιτές σκιές
στους θροΐζοντες ελαιώνες
μια λάμψη ήσυχης παραφροσύνης
εγκαθιδρύεται στο νου μου.
Σε τούτη την άνυδρη
προέκταση της Αττικής
σ’ αναζητώ ανώφελα
στα ηχηρά βότσαλα
με επιμονή μέλισσας,
μέντας και θυμαριού.
Μικρή αναζήτηση,
θύμηση άλλης ζωής.
Οι φωνές των δρόμων (1971)
Πηγή:https://thepoetsiloved.wordpress.com/category/%CE%B2%CE%AF%CE%BA%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%85/%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF/%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου