Όταν μάθεις πως πέθανα μην πεις τ’ όνομά μου
γιατί θα καθυστερούσες και τον θάνατο και την ανάπαυση.
Η φωνή σου, η καμπάνα των πέντε αισθήσεων,
θα γινόταν ο αμυδρός φάρος που έψαχνε να βρει η ομίχλη μου.
Όταν μάθεις πως πέθανα, πες συλλαβές παράξενες.
Πες άνθος, μέλισσα, δάκρυ, ψωμί, μαρτύριο.
Μην αφήσεις τα χείλη σου να βρουν του ονόματός μου τα έντεκα γράμματα.
Νυστάζω, ερωτεύτηκα, κέρδισα τη σιωπή.
Μην πεις τ’ όνομά μου όταν μάθεις πως πέθανα:
Από το μαύρο χώμα μέσα θα ερχόμουν εγώ για τη φωνή σου.
Μην πεις τ’ όνομά μου, μην πεις τ’ όνομά μου.
Όταν μάθεις πως πέθανα μην πεις τ’ όνομά μου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου