«Presences »
THIS night has been so strange that it seemed
As if the hair stood up on my head.
From going-down of the sun I have dreamed
That women laughing, or timid or wild,
In rustle of lace or silken stuff, 5
Climbed up my creaking stair. They had read
All I had rhymed of that monstrous thing
Returned and yet unrequited love.
They stood in the door and stood between
My great wood lectern and the fire 10
Till I could hear their hearts beating:
One is a harlot, and one a child
That never looked upon man with desire,
And one it may be a queen.
As if the hair stood up on my head.
From going-down of the sun I have dreamed
That women laughing, or timid or wild,
In rustle of lace or silken stuff, 5
Climbed up my creaking stair. They had read
All I had rhymed of that monstrous thing
Returned and yet unrequited love.
They stood in the door and stood between
My great wood lectern and the fire 10
Till I could hear their hearts beating:
One is a harlot, and one a child
That never looked upon man with desire,
And one it may be a queen.
William Butler Yeats (13 Ιουνίου 1865, Δουβλίνο - 28 Ιανουαρίου 1939, Γαλλία)
.......................................................................
ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ
Τόσον αλλόκοτη ήτανε η νύχτα ετούτη, ώστε μου εφάνη
ότι της κεφαλής μου οι τρίχες εσηκώθηκαν.
Από τη δύση του ηλίου ονειρεύομαι
γυναίκες γελαστές, ή ντροπαλές, ή παθιασμένες
μέσα σου μεταξιού ή της δαντέλας θρόισμα
να ανεβαίνουν κι η σκάλα μου να τρίζει. Για εκείνο
το τερατώδες πράγμα, όλες τις ρίμες μου είχαν διαβάσει,
για την αγάπη που επεστράφη μα δεν ανταπεδόθη.
Στην πόρτα εστάθηκαν, ανάμεσα
στο μέγα ξύλινο αναλόγιο και το τζάκι,
ώς να μπορώ ν’ ακούσω τις καρδιές τους να χτυπούνε.
Η πρώτη είναι πουτάνα, η δεύτερη παιδί
που άντρα δεν εκοίταξε ποτέ με πόθο,
κι η τρίτη, ίσως, βασίλισσα.
ότι της κεφαλής μου οι τρίχες εσηκώθηκαν.
Από τη δύση του ηλίου ονειρεύομαι
γυναίκες γελαστές, ή ντροπαλές, ή παθιασμένες
μέσα σου μεταξιού ή της δαντέλας θρόισμα
να ανεβαίνουν κι η σκάλα μου να τρίζει. Για εκείνο
το τερατώδες πράγμα, όλες τις ρίμες μου είχαν διαβάσει,
για την αγάπη που επεστράφη μα δεν ανταπεδόθη.
Στην πόρτα εστάθηκαν, ανάμεσα
στο μέγα ξύλινο αναλόγιο και το τζάκι,
ώς να μπορώ ν’ ακούσω τις καρδιές τους να χτυπούνε.
Η πρώτη είναι πουτάνα, η δεύτερη παιδί
που άντρα δεν εκοίταξε ποτέ με πόθο,
κι η τρίτη, ίσως, βασίλισσα.
Μετάφραση : Σ π ύ ρ ο ς Η λ ι ό π ο υ λ ο ς
W. B. Yeats, 70 Ερωτικά, Πρόλογος- Εισαγωγή – Σχολιασμός – Επιμέλεια: Σπύρος Ηλιόπουλος & Μαρία Σιδηροπούλου, Αθήνα, Εστία, 3η έκδοση, 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου