Μίνος Ζώτος-ΜΑΡ. ΤΣ.

Τρεχάτη, με βιασύνη, ριγηλή
και με γέλιο, γαρούφαλο, στα χείλη
στην κάμαρά μου εμπήκες με το δείλι.

Ήσουν πολύ αναπάντεχη, Καλή,
κι εγώ δε σ’ είχα νιώσει την τρελή
παρά όταν πια η γλυκιά φωνή μού εμίλει.

Η παρουσία σου λίγη· μα είχε, ω φίλη,
τη χάρη που έχει το άξαφνο φιλί
– που μού ’χει λείψει μήνες απ’ τα χείλη.



Από το βιβλίο: «Μίνως Ζώτος, Μια παρουσίαση από τον Τάκη Καρβέλη», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2000, σελ. 54.

Πηγή:http://alonakitispoiisis.blogspot.com/search/label/%CE%96%CE%A9%CE%A4%CE%9F%CE%A3%20%28%CE%9C%CE%99%CE%9D%CE%A9%CE%A3%29