Μόνο διατί μου λείπεις κάθομαι και σου
γράφω ποιήματα μόνον
Διότι η στέρηση είναι κακός σύμβουλος
ψάχνει για συνεργούς
ξεφυλλίζει βιβλία μηρυκάζει γεγονότα με νυσταλέο βλέμμα
ρημάζει τις τελευταίες αναμνήσεις
εφευρίσκει τρόπους να υπάρξουμε μακριά σου
ενώ δεν αντέχεται η απουσία
κι εδώ που τα λέμε
ποιος στίχος αντέχει το βλέμμα σου
ή τα χείλη σου
κι ας μην πούμε για τα δάχτυλα
όπου καταφεύγει η ψυχούλα σου
και τρέμει μην χαθούμε
ποιο ποίημα μας κόβει την ανάσα
όπως η θέα του κορμιού σου
πες μου ποιο.
Διότι η στέρηση είναι κακός σύμβουλος
ψάχνει για συνεργούς
ξεφυλλίζει βιβλία μηρυκάζει γεγονότα με νυσταλέο βλέμμα
ρημάζει τις τελευταίες αναμνήσεις
εφευρίσκει τρόπους να υπάρξουμε μακριά σου
ενώ δεν αντέχεται η απουσία
κι εδώ που τα λέμε
ποιος στίχος αντέχει το βλέμμα σου
ή τα χείλη σου
κι ας μην πούμε για τα δάχτυλα
όπου καταφεύγει η ψυχούλα σου
και τρέμει μην χαθούμε
ποιο ποίημα μας κόβει την ανάσα
όπως η θέα του κορμιού σου
πες μου ποιο.
Τάσος Πορφύρης (1931-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου