(Εἰς τὴν Ἀφροδίτην ἀνερχομένην ἀπὸ θαλάσσης)
Κύπρις ὅτε σταλάουσα κόμας ἁλιμυρέος ἀφροῦ
γυμνὴ πορφυρέου κύματος ἐξανέδυ,
οὕτω που κατὰ λευκὰ παρήϊα χερσὶν ἑλοῦσα
βόστρυχον, Αἰγαίην ἐξεπίεζεν ἅλα,
στέρνα μόνον φαίνουσα, τὰ καὶ θέμις · εἰ δὲ τοιήδε
κείνη, συγχείσθω θυμὸς Ἐνυαλίου.
...............................................................
γυμνὴ πορφυρέου κύματος ἐξανέδυ,
οὕτω που κατὰ λευκὰ παρήϊα χερσὶν ἑλοῦσα
βόστρυχον, Αἰγαίην ἐξεπίεζεν ἅλα,
στέρνα μόνον φαίνουσα, τὰ καὶ θέμις · εἰ δὲ τοιήδε
κείνη, συγχείσθω θυμὸς Ἐνυαλίου.
...............................................................
(Στην αναδυόμενη από τη θάλασσα Αφροδίτη)
Με τα μαλλιά σταλάζοντας αφρό αλμυρό ανεδύθη
μες από κύμα πορφυρό γυμνή η Αφροδίτη.
Πλάι σε μάγουλα λευκά το βόστρυχο εκράτη
να στείψει με τα χέρια της του Αιγαίου το αλάτι
τα στήθη μόνο δείχνοντας, όσο η ντροπή επιτρέπει.
Αν ήταν έτσι η θεά, φουρτούνα του Άρη πρέπει.
μες από κύμα πορφυρό γυμνή η Αφροδίτη.
Πλάι σε μάγουλα λευκά το βόστρυχο εκράτη
να στείψει με τα χέρια της του Αιγαίου το αλάτι
τα στήθη μόνο δείχνοντας, όσο η ντροπή επιτρέπει.
Αν ήταν έτσι η θεά, φουρτούνα του Άρη πρέπει.
Μετάφραση:Ιωάννης Ν. Κυριαζής
«Παλατινή Ανθολογία» , 2009
Πίνακας: «The Birth Of Venus» που αποδίδεται Noël-Nicolas Coypel (1690-1734)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου