Όσον καιρό ήταν μαθητής τον εξόργιζε η υπεροψία και το απρόσιτο των δασκάλων του. Ο ίδιος ποτέ δεν σήκωνε το χέρι του να πει μια σκέψη του, να εκφράσει μια γνώμη . Κάθε φορά, μια αόρατη δύναμη τον σταματούσε και μια εσωτερική φωνή του έλεγε «όχ黨Και καταλάβαινε ότι αυτό το απαγορευτικό «όχι» δεν ήταν, παρά μια αυθόρμητη αντίδραση στον δεσποτισμό που ασκούσαν στο σώμα και στη σκέψη του οι δάσκαλοί του. Ένας δεσποτισμός που παρέλυε κάθε του σκέψη και κομμάτιαζε την ψυχή του. Τη δική του και όλων των συμμαθητών του που έμεναν κι αυτοί εκτεθειμένοι κι απροστάτευτοι στα δηλητηριασμένα βέλη αυτού του παραλογισμού.
Από πού άραγε πήγαζε αυτός ο δεσποτισμός, αναρωτιόταν κάθε φορά που ο νους του γύριζε στα μαθητικά του χρόνια, Και πάλι, πώς το αυστηρό και απόμακρο βλέμμα του δασκάλου, ταίριαζε με την τελετουργία της διδασκαλίας που απαιτούσε αγάπη και ταπεινοφροσύνη; Ποια υποσυνείδητη εσωτερική δύναμη έσπρωχνε άραγε αυτούς τους μορφωμένους ανθρώπους σε μια τόσο ακατανόητη συμπεριφορά;
« Τις ρίζες του κακού θα της βρεις στους ίδιους τους κόλπους της κοινωνίας που μεγαλώνουμε στα τραύματα των παιδικών μας χρόνων και στη στέρηση» του είχε πει κάποτε μια συμμαθήτριά του, που είχε υποφέρει τα πάνδεινα επειδή είχε το θάρρος να λέει ελεύθερα τη γνώμη της και να διαφωνεί με τους καθηγητές της.
Γι αυτό και ήταν ανήσυχος γιατί διέκρινε, ακόμα και τώρα, παρά τα χρόνια που είχαν περάσει, την ύπαρξη ενός αμήχανου κενού και μιας άρνησης, στις σχέσεις των δασκάλων με τους μαθητές τους Όμως, αυτό που τον τρόμαζε περισσότερο ήταν η διαπίστωσή του πως η ύπαρξη αυτού του αμήχανου κενού, αυτής της ακατανόητης άρνησης, δεν οφειλόταν σε κάποια κακή πρόθεση των ίδιων των δασκάλων, όσο στη βαθιά ριζωμένη μέσα τους στερεότυπη εικόνα που είχαν για τον εαυτό τους. Την εικόνα των αυστηρών απόμακρων δασκάλων που όφειλαν να επιβάλουν την τάξη, ασκώντας την απόλυτη εξουσία στους μαθητές τους και αξιώνοντας από εκείνους τυφλή υπακοή τους σε όλα όσα οι ίδιοι θεωρούσαν σωστά. Και η διαπίστωση αυτή τον πίκραινε και τον γέμιζε απαισιοδοξία.
Το Όνειρο του καθηγητή Κλήμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου