Έτσι ξεκινάει ένα ποίημα
Με μεγάλα περιθώρια να σε χωρέσει ολόκληρον
Με αποθέματα αναπνοών για τις κραυγές σου
Με σιωπές κυκλωμένες από μαχαίρια
Να το διώξεις να μην σε παιδεύει άλλο
Κάτι συμβαίνει και στην πρώτη στροφή το χάνεις
Ψάχνεσαι απεγνωσμένα για τσιγάρο
Εδώ ήσουν αγαπημένη ασφαλισμένος
Στάθηκα να ιδώ την πόλη λίγο
Γύρισα είχες φύγει…
Σ’ έψαξα τρελός στους περαστικούς
Σ’ έχασα
Είκοσι χρόνια σε φροντίζω
Άυπνος φτάνω αργά στη δουλειά
Κλέβω τα φωνήεντα απ’ τους στίχους
Μη σου λείψει τίποτα
Με κάνεις ό,τι θέλεις όπως το ποίημα.
Με μεγάλα περιθώρια να σε χωρέσει ολόκληρον
Με αποθέματα αναπνοών για τις κραυγές σου
Με σιωπές κυκλωμένες από μαχαίρια
Να το διώξεις να μην σε παιδεύει άλλο
Κάτι συμβαίνει και στην πρώτη στροφή το χάνεις
Ψάχνεσαι απεγνωσμένα για τσιγάρο
Εδώ ήσουν αγαπημένη ασφαλισμένος
Στάθηκα να ιδώ την πόλη λίγο
Γύρισα είχες φύγει…
Σ’ έψαξα τρελός στους περαστικούς
Σ’ έχασα
Είκοσι χρόνια σε φροντίζω
Άυπνος φτάνω αργά στη δουλειά
Κλέβω τα φωνήεντα απ’ τους στίχους
Μη σου λείψει τίποτα
Με κάνεις ό,τι θέλεις όπως το ποίημα.
ΤΑΣΟΣ ΠΟΡΦΥΡΗΣ
(από την ποιητική συλλογή “Η ΠΕΜΠΤΗ ΕΞΟΔΟΣ”, Αθήνα 1980)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου