Σάββατο 1 Ιουνίου 2019

Δημήτρης Αρμάος - Ελεγείο: Χ.Δ.Τ.

Οι πιο αψηλές κι ευαίσθητες αντένες
Τσακίστηκαν στη γη σου  άχαρη χώρα
Που ακόμα στέργει ωστόσο ηρώων γέννες
Μια τόσο φωτεινή κι ανύποπτη ώρα

Γυμνός      και σε περίχυνε η γαλήνη
Των ιδεών που σ’ είχαν επιτάξει
Ο αγνότερος τα κρίματά σου λύνει
Σκοπός      που εγίνη απόφαση και πράξη

Καρδιές αναιμικές σε βρίζουν      άσ’ τες
Να σέρνουνται από μαύρους μισθοφόρους
Θα λάβεις      κι ας φρενιάζουν οι δυνάστες
Το δίκιο σου απ’ το μέλλον δίχως όρους

Μια ζοφερή τελειώθη τραγωδία
Εκδικητής που εξόργισε την Άτη
Έγειρες μπρος στην άτεγκτη εξουσία
Κι εσύ      σεμνέ     ορκισμένε  Επαναστάτη!

Πολιορκία, τχ. 29, Δεκέμβριος 1985

Πηγή:https://pampalaionero.wordpress.com/2010/11/page/2/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τόλης Νικηφόρου καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί

υπάρχει μέσα μου ένα φως. καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί ή ξέφτι απ’ το γαλάζιο στο περβάζι σου. υπάρχει μέσα μου ένα φως που όλα τα ξέρε...