Στο μπλε των δειλινών του καλοκαιριού, θα γυρίσω τα μονοπάτια,
τσιμπημένος απ’ τ’ αυτιά του σιταριού, πατώντας στο χορτάρι:
Ονειροπόλος, θ’ ατενίζω, καθώς θα νιώθω την δροσιά στα πόδια μου.
Θ’ αφήσω τον άνεμο να λούσει το γυμνό μου κεφάλι.
Δεν θα μιλώ, δεν θα σκέφτομαι τίποτα:
αλλά ο απέραντος έρωτας θα ξεσηκώσει την ψυχή μου,
και θα ξεμακραίνω, όλο και πιο μακριά, σαν τσιγγάνος,
μέσα στην Φύση,- ευτυχισμένος σαν να’ χα ένα κορίτσι.
Arthur Rimbaud, 20 Oκτωβρίου 1854 - 10 Νοεμβρίου 1891
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος
Πηγή : https://www.monocleread.gr/…/dyo-poihmata-toy-arthur-rimba…/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου