Φθινόπωρο ήσυχο, αφηρημένο – τα φύλλα θα ’λεγες πέφτουν από
μιαν άλλη ζωή και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις πλάνες
μας. Είμαι μόνος, η κάμαρα άδεια και δεν έχω παρά ένα μοναδικό
στόμα για τόσα χαμένα πράγματα.
Εγχειρίδιο ευθανασίας, Κέδρος 1979.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου