Franz Kafka-Ένα σχόλιο

Ήταν πολύ νωρίς το πρωί, οι δρόμοι καθαροί και άδειοι, πήγαινα στον σταθμό.
Όταν συνέκρινα το ρολόι ενός πύργου με το δικό μου είδα πως ήταν ήδη πολύ πιο αργά απ' όσο νόμιζα, έπρεπε να βιαστώ πολύ, ο τρόμος που ακολούθησε την ανακάλυψη αυτή, με έκανε να αμφιβάλλω για τον δρόμο, δεν γνώριζα καλά τα κατατόπια στην πόλη αυτή, για καλή μου τύχη ήταν κοντά ένας τροχονόμος, έτρεξα κοντά του και τον ρώτησα, ξέπνοος, από πού πάει ο δρόμος.
Χαμογέλασε και είπε: " Από μένα θέλεις να μάθεις τον δρόμο;"
"Ναι" απάντησα εγώ, "καθώς δεν μπορώ να τον βρω μόνος μου".
"Παράτα τα, παράτα τα" είπε και γύρισε με φόρα, όπως οι άνθρωποι που θέλουν να μείνουν μόνοι με το γέλιο τους.

ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ
μτφρ: Αλεξάνδρα Ρασιδάκη

.............................................................................................................................................................

Παράτα τα

Ήταν πολύ νωρίς το πρωί, οι δρόμοι ήταν καθαροί και άδειοι από κόσμο, πήγαινα στον σταθμό. Όταν συνέκρινα ένα ρολόι καμπαναριού με το δικό μου ρολόι, διαπίστωσα ότι ήταν πολύ πιο αργά απ’ ό,τι είχα πιστέψει,  έπρεπε να βιαστώ, ο τρόμος γι’ αυτήν την ανακάλυψη με έκανε να μην είμαι πια βέβαιος για τον δρόμο που πήρα,  δεν γνώριζα ακόμα τόσο καλά την πόλη, ευτυχώς, πολύ κοντά  ήταν ένας αστυφύλακας, έτρεξα προς το μέρος του και  με κομμένη την ανάσα ρώτησα για τον δρόμο. Εκείνος χαμογέλασε και είπε: «Από μένα θέλεις να μάθεις τον δρόμο;», «Ναι» είπα, «γιατί δεν μπορώ να τον βρω μόνος μου». «Παράτα τα, παράτα τα» είπε και έστρεψε τα νώτα του να φύγει, όπως κάνουν κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να μείνουν μόνοι με το γέλιο τους"

Μετρφ: Ιωάννα Αβραμίδου