ΤΙ ΤΥΧΗ
Τι τύχη μπορώ να μαζέψω
βατόμουρα στο δάσος
νόμισα
πώς δεν υπάρχει ούτε δάσος ούτε βατόμουρα.
Τι τύχη μπορώ να ξαπλώνω
στη σκιά ενός δέντρου
νόμισα πως τα δέντρα
δεν χαρίζουν πια σκιά.
Τι τύχη είμαι μαζί σου
η καρδιά μου χτυπάει τόσο
νόμισα πως ο άνθρωπος
δεν έχει πια καρδιά.
* * *
ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ
Θυμάμαι πως στο παρελθόν
ποιητές έγραφαν "ποίηση"
κάποιος μπορεί ακόμα να γράφει στίχους
για πολλά πολλά χρόνια
κάποιος μπορεί ακόμα να κάνει
ένα σωρό άλλα πράγματα.
* * *
ΔΟΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ
Δοσμένος σε κατεπείγουσες δουλειές
ξέχασα
πως κάποτε κανείς
πεθαίνει
ανεύθυνος
αμελούσα αυτό το χρέος
ή το εκτελούσα
επιπόλαια
πάντως από αύριο
τα πράγματα θ' αλλάξουν
θ' αρχίσω να πεθαίνω ευσυνείδητα
σοφά, αισιόδοξα
χωρίς σπατάλη χρόνου
.
Ταντέους Ρουζέβιτς (1921-2014)
μτφ.: Βασίλης Καραβίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου