Στους δρόμους,
οι άνθρωποι μέσα από το λίπος τετραωρόφων προγουλιών
ξετρυπώνουν τα μάτια τους
τα τετριμμένα από σαραντάχρονη χρήση –
και με περιγελούν
πως έχω στο στόμα μου
_ πάλι! —
το μπαγιάτικο ψωμί απ’ το χτεσινό σου χάδι.
Η βροχή κατάκλαψε τα πεζοδρόμια,
σαν λασπωμένος αλήτης
γλείφει το πατικωμένο με πέτρες πτώμα των δρόμων,
και στα γκρίζα ματόφυλλα –
ναι! —
στα ματόφυλλα παγωμένες σταγόνες —
δάκρυα απ’ τα μάτια –
ναι! —
δάκρυα απ’ τους πεσμένους των ματιών υδροσωλήνες.
Εισαγωγή-Μετάφραση: Γιώργος Μολέσκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου